Warto ją zobaczyć, by poznać historię obozu, który była najpierw obozem przejściowym, a potem obozem pracy.
Więzione tu były m.in. kobiety i dzieci kierowane często do najniebezpieczniejszych robót w Breslau. Burgeweide to także obóz bardzo symboliczny. To nad nim w pierwszych dniach po upadku twierdzy zawisła polska flaga.
Bardzo ważnym fragmentem wystawy są wspomnienia robotników przymusowych III Rzeszy przetrzymywanych na Sołtysowicach. Szokujące opisy: głodu, warunków urągających człowieczeństwu. W obozie Burgeweide (zlokalizowanym w okolicy ul. Sołtysowickiej i Poprzecznej) w katastrofalnych warunkach przebywało jednocześnie kilka tysięcy osób kilkunastu narodowości. Otoczony drutem kolczastym obóz był gehenną wielu ludzi. „Jeść dostawaliśmy raz dziennie. Była to zupa, której jeść się nie dało i kawałek chleba” – wspomina jeden z więźniów.
Więźniowie z obozu pracowali m.in. przy budowie wewnętrznego lotniska miejskiego na pl. Grunwaldzkim. Szacuje się, że podczas tych robót zginęło nawet 13 tysięcy osób! Sowieci, którzy prowadzili już wtedy oblężenie miasta bombardowali ten teren co chwila. „Wyjazd na ten plac równał się niekiedy śmierci lub kalectwu” – wspominali pracujący przy budowie.
– Przez cały dzień musiałem nosić belki, płyty betonowe i kamienne. O jakimś posiłku czy napoju nie było mowy. Wiele osób umarło z wycieńczenia. Tych, którzy nie mogli już pracować, Niemcy zabijali na miejscu – relacjonował Stefan Kruk, więzień Burgweide.
Wystawa w Rynku potrwa do 5 lutego, potem będzie prezentowana na placu przed Dworcem Głównym PKP oraz na Sołtysowicach.
