– Z potrójną radością przedstawiamy nowo narodzone milu chińskie. Milu są przykładem gatunku, który został uratowany od wyginięcia jedynie dzięki hodowli w ogrodach zoologicznych. Pokazuje to, jak istotna jest rola zoo w ochronie gatunkowej zagrożonych gatunków zwierząt – cieszy się Weronika Skupin z zoo.
Charakterystyczną cechą tych jeleni jest długi ogon do 50 cm i zamiłowanie do wody. Chińczycy nazywają tego jelenia Sibuxiang („sze pu shiang”), co oznacza coś w rodzaju „żaden z czterech”. Ta dziwna nazwa odnosi się do rzekomego posiadania przez tego jelenia szyi wielbłąda, kopyt krowy, ogona osła i poroża jelenia, chociaż nie jest do końca podobny do żadnego z tych zwierząt.
Gatunek wyginął na wolności w wyniku utraty siedlisk i polowań. W warunkach naturalnych zamieszkiwał prawdopodobnie północne-wschodnie Chiny. Wytępiony został przez człowieka w III wieku. Zachował się jedynie w niewoli, w parku łowieckim cesarzy chińskich pod Pekinem. Jednak i tam zostały zjedzone przez wojsko podczas powstania bokserów końcu XIX wieku.
Na szczęście wcześniej zwierzęta te trafiły jako… prezenty do Europy i dzięki temu gatunek mógł odrodzić się w zoo.
Dziś całkowita populacja tych jeleni to ok. 2 tysięcy osobników. Odtworzono ją z zaledwie jedenastu sztuk pozostałych przy życiu. Ta mała grupa wystarczyła, by uratować i odtworzyć gatunek, który do dzisiaj przetrwał w ogrodach zoologicznych na całym świecie.
Wrocławskie zoo jest jednym z 60 ogrodów prowadzących hodowlę zachowawczą milu chińskich. Pierwszy jeleń pojawił się tu w 1960 r. Przyjechał z Berlina i był pierwszym przedstawicielem tego gatunku w Polsce. Po stworzeniu stada hodowlanego, pierwszy młody urodził się w 1981 roku. Wrocławskie stado wydało na świat już blisko 40 młodych jeleni milu.