Ekosystem i jego wykonawcy odpowiedzialni za odbiór odpadów we Wrocławiu, odebrali w ubiegłym roku około 330 tys. ton odpadów. Ponad 60 procent stanowi frakcja zmieszana, 12 proc. to odpady bio, po 8 procent to tworzywa sztuczne oraz papier, jeszcze mniejszy odsetek to szkło.

Olbrzymia skala udziału odpadów zmieszanych pozwala wysnuć wniosek, że część odpadów z naszych gospodarstw domowych, tych plastikowych (butelek czy kubeczków po jogurtach) nadal trafia do czarnych pojemników.

Przyjęty w 2018 roku tzw. pakiet odpadowy wprowadził cele dotyczące recyklingu odpadów. Do tego dochodzą ograniczenia ich składowania. Do 2025 roku przynajmniej 55 procent odpadów komunalnych (pochodzących z gospodarstw domowych i przedsiębiorstw) powinno być poddawanych recyklingowi. Do 2030 r. cel ten wzrośnie do 60 procent a do 2035 roku – do 65 procent. Natomiast samo składowanie odpadów właśnie do tej ostatniej daty ma zostać ograniczone do maksymalnie 10 proc. Już teraz poszczególne gminy muszą liczyć się z nałożeniem na nie kar od kilku do kilkunastu milionów złotych za nieosiągnięcie wskaźnika segregacji. Choć obecnie bardzo często inspektorzy ochrony środowiska zawieszają ich zapłatę.

Na tym wyliczanka się nie kończy – osobnym przepisem potraktowano odpady opakowaniowe i ich recykling. Rok 2025 – to 65 procent recyklingu, 2030 – 70 procent. Kolejny krokiem jest PLASTIC TAX, który przewiduje opłatę (karę) 80 eurocentów za każdy kilogram tworzywa sztucznego, który pod recykling nie trafi. Oznacza to, że Polska może z tego tytułu zapłacić rocznie nawet 2 mld zł.

Zasadniczą kwestią podnoszoną w kontekście segregacji jest jej sensowność. Panuje bowiem przekonanie, że koniec końców odpady z wielu frakcji i tak trafiają na jedno składowisko. Jest jednak nieco inaczej, segregacja odpadów ma rzeczywistą wartość. Brak takiej selekcji powoduje większe opłaty dla indywidualnego klienta. Jest też inny aspekt.

- Konsument segregując odpady na tym pierwszym etapie wykonuje dużą rzecz. Jest to poparte rachunkiem ekonomicznym, ale i energetycznym, bo żeby wyselekcjonować odpad w recyklingu, potrzeba wpompować w dane instalacje określone kilowatogodziny. Działanie konsumentów skraca drogę selekcji. I to się opłaca. Widać to na prostych przykładach wyrobów, które nadają się do recyklingu. Na przykład butelki PET, z której w dużym technologicznym skrócie możemy potem zrobić polar, dywanik samochodowy czy T-shirt – mówi dr Karol Leluk z Wydziału Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej.